منصوره باغگرایی هنرمندی است که بیشتر آثار او برگرفته از تجربه‌های شخصی‌اش و موضوع زنانگی است. آنچه بیش از هر چیز در رویکرد و نگاه او به چشم می‌آید، برآمده از مواجهه‌های شخصی‌اش با فرهنگهای مختلف ایرانی، فرهنگهای بومی مناطق مختلف به همراه تجربه زندگی به عنوان یک زن در جامعه ایرانی است.
هنرمند در پراکسیس هنری خود بدون شک متأثر از تجربیات زیسته است و به آن‌ها نقب می‌زند، لیکن چنین قطعیتی لزوماً به معنای بازنمایی آن تجربیات نیست. بدن هنرمند قادر است مرجعیت تنانه و روانی خود را از دست بدهد و در لحظه‌ی «حال» محتوایی مستقل و فارغ از عملِ تداعی تولید کند. اثر «خودارجاع،» ارتباط احتمالی نه با گذشته که با آینده برقرار می‌سازد و برخلاف کاتالیزوری که بازیافت معنای گذشته را تسریع می‌کند، دستگاه پیچیده‌ای از روایت‌پردازی است که انتقال معنا به آینده را امکان‌پذیر می‌سازد.
-- پروژه‌های تذکار: منصوره باغگرایی (رزیدنسی وایو، خرداد ۱۴۰۱)
